Jak wygląda praca operatora wózka widłowego po zrobionym kursie na wózki widłowe - droga kariery zawodowej operatora

Moje doświadczenia w pracy na wózkach widłowych

Wiele osób zastanawia się czy warto robić uprawnienia na wózki widłowe? Wiele osób zastanawia się też czy warto w siebie inwestować? Robić kolejne uprawnienia? rozwijać się? -  skoro i tak nie ma pracy!
To prawda, obecnie cięzko jest znaleźć satysfakcjonującą pracę za dobre pieniądze. Taką mamy rzeczywistość, ale możemy się do niej trochę dostosować i przy jakimś wysiłku z naszej strony, zaangażowaniu i małych, ale rozsądnych inwestycjach możemy stopniowo zbudować ciekawe CV, wyrobić sobie kontakty, zaprezentować się w interesującej nas branży. Możemy albo narzekać, albo wykorzystywać to co mamy i starać się zmieniać niepasującą nam resztę.

Postanowiłem po krótce podzielić się z wami moją historią zawodową, może będzie ona motorem działań dla niektórych z was. Pracę zmieniałem dosyć często - średnio co dwa lata - bo gdy już wypalały się możliwości, lub dany pracodawca nie chciał we mnie inwestować robiłem szybki bilans co taka praca może jeszcze mi dać ( oczywiście dużym czynnikiem są tu zarobki, które niestety w Polsce często nie ewoluują adekwatnie do rozwoju kompetencji danego pracownika).

Obecnie pracuje jako instruktor wykładowca urządzeń transportu bliskiego oraz jako inspektor bhp, prowadzę również szkolenia dla instruktorów praktycznej nauki zawodu w wielu firmach szkoleniowych. Początek mojej kariery zaczynał się od rozczarowania, ukończyłem Uniwersytet Łódzki i miałem duże problemy ze znalezieniem zatrudnienia, poświeciłem 5 lat na naukę rzeczy które okazały się zupełnie nieprzydatne w codziennym funkcjonowaniu. 

Pozbawiony nadziei na lepsze jutro wpadłem na pomysł by zrobić sobie uprawnienia na wózki widłowe, wybrałem wtedy najtańszą opcję co z perspektywy czasu uważam za spory błąd, mój kurs trwał 3 dni, trenowałem na jednym wózku, ale myślałem sobie, co to za różnica przecież wózek to wózek, kolejne lata pracy zweryfikowały mój sposób myślenia: rodzajów wózków jest pełno a obsługa każdego wiąże się z odpowiednimi umiejętnościami.  

Na kursie uczyłem się tylko obsługi wózka spalinowego czołowego zaś pierwszego dnia pracy, którą trzeba podkreślić znalazłem bardzo szybko (3 dni po ukończeniu kursu - wprawdzie było to kilka lat temu, ale obecnie przeglądam oferty pracy i widzę mnóstwo potrzebnych wózkowych), dostałem wózek elektryczny trzy kołowy. Moja praca nie miała nic wspólnego z tym co robiłem na szkoleniu, kosztowało mnie to dużo stresu, wiele razy myślałem żeby się poddać, że to nie jest zawód dla mnie . Z czasem jednak coraz lepiej opanowałem manewry, załadunki były coraz prostsze i mówiąc nieskromnie zaczynałem przebijać się przez konkurencyjnie wysoki poziom operatorów z którymi pracowałem. Zaproponowano mi po roku stanowisko kierownika, zdecydowałem się przyjąć ofertę i w trakcie pracy znowu wyszły braki w moim przygotowaniu do pracy na widlaku. Zajmowałem się operatorami wózków jednak nie miałem pojęcia o przepisach z nimi związanymi takimi jak ustawa o dozorze technicznym i akty wykonawcze które do ustawy zostały wydane. Na kursie nie miałem zajęć teoretycznych , musiałem sam się dokształcać. Dużo czytałem tekstów, przeglądałem fachową literaturę, śledziłem nowe przepisy i zmiany w ustawach.

 Po roku pracy jako kierownik zdałem sobie sprawę, że już mam dość, stanowisko kierownika obarczone jest odpowiedzialnością za innych , każdy ma jakieś roszczenia i nie zdaje sobie sprawy ze kierownik w dużej firmie nie ma wiele do powiedzenia, a zarabia zazwyczaj tylko odrobinę więcej niż normalny pracownik. Postanowiłem zmienić pracę i wróciłem "za kółko”.  Lubię obsługiwać urządzenia, pasjonuje mnie mechanika, tak więc byłem zadowolony z takiego obrotu sprawy. Mogłem po raz kolejny pojeździć na wózku, porozmawiać z konserwatorami, nauczyć się czegoś nowego.

Tym razem podjąłem się pracy operatora wysokiego składowania, czyli obsługi wózka bocznego, i tu kolejne utrudnienie: brak odpowiedniego przygotowania i zapoznania się ze specyfiką tego rodzaju sprzętu. Mimo dużego doświadczenia w obsłudze wózka jezdniowego miałem spore problemy żeby wdrążyć się w rozładunki wózkiem tego typu. Trzeba mi uwierzyć na słowo, że wózek boczny wysokiego składowania rządzi się swoimi prawami, logika nie ma tu znaczenia , chce jechać w prawo kręcę w lewo, chce jechać do przodu jadę bokiem … ponadto składowanie palet z butelkami na wysokości 10 metrów powoduje spore napięcie. Mimo tych trudności nie zrezygnowałem, moja pensja na wysokim składzie zdecydowanie się zwiększyła i zarabiałem więcej niż na stanowisku kierownika we wcześniejszej firmie. 

Po roku obsługi i całkowitym opanowaniu demonicznego wysokiego składu chciałem spróbować czegoś jeszcze innego, dostałem ofertę pracy na wózku specjalizowanym z kabiną unoszoną razem z operatorem , tutaj musiałem iść na kolejne szkolenie gdyż do obsługi takiego wózka wymagane są uprawnienia I WJO czyli wózków specjalizowanych. Nie popełniłem już tego samego błędu co wcześniej i wybrałem dobry ośrodek kształcenia. Po zdanym egzaminie przed komisją UDT poszedłem do pracy na wózek systemowy - tak potocznie się go nazywa - kabina unosiła się razem ze mną na 20 metrów. Po raz kolejny musiałem zmierzyć się ze stresem na wózku. Cieszyło mnie gdy moje umiejętności poparte są kolejnym papierkiem i lubię robić kolejne uprawnienia. Często jest oczywiście tak, że prawdziwe kwalifikacje do wykonywania danego zawodu np. operatora wózka czy podestu zdobywamy dopiero w trakcie pracy. Tak było w dużej mierze ze mną. Nie zrażajcie się tym, są oczywiście szkolenia, gdzie mamy dużą liczbę godzin praktyki w przygotowanej odpowiednio hali magazynowej, ale wiadomo, że najlepsze lekcje daje życiowe doświadczenie, Z pewnością będziemy bardziej pewni siebie na rozmowie kwalifikacyjnej gdy przetrenujemy wszystkie manewry i poznamy mechanizmy rządzące urządzeniem, ale dopiero po kilku tygodniach czy miesiącach pracy będziemy czuli się swobodnie.

Po pracy na wózku systemowym doszedłem do wniosku, że posiadam już duża wiedzę z zakresu obsługi urządzeń transportu bliskiego i pomyślałem, że mogę ja przekazać osobom, które chcą rozpocząć pracę jako operator. Ukończyłem szkolenie instruktora wózków jezdniowych w Gliwicach oraz rozpocząłem studia na politechnice łódzkiej na kierunku BHP, zrobiłem też uprawnienia SEP G1 kat. "E".
Pracowałem w kilku firmach szkoleniowych, gdzie zdobywałem kolejne uprawnienia między innymi na żurawie wieżowe, żurawie przeładunkowe, podesty, suwnice,burty samowyładowcze. 

 Szereg uprawnień które musiałem porobić aby być wszechstronnie wykwalifikowanym instruktorem nie ma granic jednak jestem wdzięczny pracodawcom, którzy zainwestowali w moje doskonalenie zawodowe. Oczywiście uważam, że jak najbardziej warto inwestować w rozwój swojej kadry pracowniczej, bo wykwalifikowany pracownik z wymaganymi uprawnieniami to wizytówka firmy i może bezpiecznie i ergomonicznie wykonywac powierzone mu zadania. 
Pamiętajmy, że każda umowa o pracę to obustronna umowa, która powinna w równym stopniu przynosić korzyści i pracownikom i pracodawcy, oczywiście proporcjonalnie do wkładu własnego, którym może być doświadczenia, kontakty, sprzęt itd. Pracodawca, który podpisuje z Tobą umowę nie staje się twoim panem. Ty też kontrolujesz warunki zatrudnienia i możesz je negocjować lub nie zgadzać się na nie. Zawsze starałem się w ten sposób podchodzić do sprawy i szanować własny czas i pieniądze które w siebie zainwestowałem. Często byłem w sytuacji podbramkowej - i finansowo i psychicznie, jednak myślę, że gdyby nie to ryzyko to bym nie rozwinął moich kwalifikacji i nie zdobył tak różnorodnego doświadczenia. Zaczynałem po mału, jednak miałem zarys swojej ścieżki zawodowej. Dużym bodźcem do podjęcia niektórych decyzji były niezależne ode mnie wydarzenia czy propozycje pracy. Jeśli zaczynasz się rozwijać i kombinować, bardzo możliwe, że otworzą ci się nowe możliwości i kontakty i wszystko pójdzie w zupełnie nowym kierunku. 

   Po skończonej przygodzie z obsługą urządzeń transportu bliskiego rozpocząłem prace instruktora , którą kontynuuje po dzisiejszy dzień. W ten sposób od dnia kiedy myślałem że skończę w pracy na produkcji  na 3 zmiany wkręcając śrubkę przy minimalnym wynagrodzeniu mimo skończonych studiów stałem się doświadczonym operatorem UTB, inspektorem bhp i instruktorem wykładowcą. Obecnie sam szkole instruktorów praktycznej nauki zawodu . Dla wszystkich którzy mówią, że nie warto robić uprawnień,kursów, że pracy i tak nie ma, mam radę: przecież coś robić trzeba, a praca operatora może być tylko szczeblem w karierze. Taka praca jest naprawdę ciekawa i daje dużo możliwości, zarobki początkowe nie powalają, ale przy odrobinie determinacji to szybko się zmienia, i najważniejsze to chcieć, często też słyszę bez doświadczania nie ma pracy ,zatem trzeba się zastanowić gdzie zyskiwali doświadczenie ci co je mają skoro bez niego nikt ich nie chciał zatrudnić?  

Niedługo napiszę o tym jak można efektywniej szukać pracy i co zrobić by dobrze zaprezentować się pracodawcy.